آشوب | Ashoob.com :: News
صفحه‌ی اول  |   تماس  |   RSS
 
 
   

گزارش اختصاصی سایت آشوب، سلیمان محمدی

اعتراض دانشجویان ساکن خوابگاه سروستان دانشگاه علامه

پنج شنبه 21مهر دانشجویان خوابگاه «سروستان» دانشگاه علامه طباطبایی پس از گذشت یک هفته از اعتراضشان به عدم کیفیت غذا و وضعیت نامناسب آن و عدم رسیدگی مسئولان دانشگاه وادار به تحصن شدند. روز پنج شنبه در پی ارائه غذا با کیفیت بسیار پایین دانشجویان با گذاشتن غذاها در حیاط به نشانه ی اعتراض از مسئولان خوابگاه خواستند که از مسئولان دانشگاه جهت پاسخ گویی یک نفر«آقای دخانی» در خوابگاه حاضر شوندکه پس از 3مرتبه تماس تلفنی و صحبت کردن نماینده ی دانشجویان با دخانی ایشان از حضور امتناع ورزیدند . و تنها گفتند رسیدگی می شود. در پی آن دانشجویان با در دست داشتن کیسه فریزر هایی حاوی«کوفته ی تبریزی» که غذای آن شب بود از خوابگاه خارج و در خیابان به سر دادن شعار« پادگان علامه تعطیل باید گردد» و « نخبه کشی با غذا» و ... اعتراض و خواست خود را بیان کردند که باز هم با عدم پاسخگویی و بی اعتنایی مسئولان مواجه شدند و این بار اقدام به بستن خیابان پاسداران کردند و با در دست داشتن کیسه های فریزی محتوی  غذا خوابگاه و پلاکاردهایی با مضمون « اعتراض به وضعیت غذا و امکانات خوابگاه سروستان دانشگاه علامه» با نشستن بر کف خیابان، خیابان را مسدود کردند . اما برای رفع ترافیک هر چند لحظه یکبار مسیری را برای رد شدن ماشین ها باز می کردند. این اقدام دانشجویان به وسیله ی بوق های رانندگان و چراغ زدن آنان مورد حمایت مردم قرار گرفت و بعضا مردم با دانشجویان وارد گفتگو می شدند. این عمل حدود 40 دقیقه به طول انجامید که در نهایت با رسیدن نیروی انتظامی و همچنین یک نفر کارشناس امور تغذیه از طرف دانشگاه به اسم« آقای روشن» دانشجویان با میل خویش به داخل خوابگاه بازگشتند و در آنجا اعتراضات و مطالبات خود را بیان کردند و خواستار حضور « دخانی» به عنوان مسئول اصلی شدند و همچنین از ریاست دانشگاه علامه آقای شریعتی خواستند برای رسیدگی بیشتر به دانشکده بیایند. که با تمامی خواسته های دانشجویان موافقت شد و آقای دخانی روز جمعه به همراه چند تن از دیگر مسئولان در خوابگاه به خواست های دانشجویان پاسخ گفتند و چند روز بعد با بالا بردن کیفیت غذاها و تغییر مکان طبخ غذا از سلف مرکزی به سلف دانشکده تاحدودی خواست های دانشجویان برآورده شد. اما خواست دوم و اصلی دانشجویان مبنی برحضور ریاست دانشگاه و پاسخ گویی ایشان به مشکلات و مطالبات دانشجویان همچنان به قوت خود باقی است. و هنوز به این امر مویسر نشده است.