گزارش ارسالی برای نشریه بذر
1384/7/23
مبارزه و اعتراض در دانشگاه نجف آباد
حراست حيا كن، دانشگاه را رها كن
حراست
حيا كن، دانشجو را رها كن
شنبه
23 مهر دانشگاه ما صحنه مبارزه و اعتراض دانشجويان
بود.
امروز صبح كه
ميخواستيم از درب هميشگي وارد دانشگاه بشويم، حراست
جلوي ما را
گرفت و گفت درب ورودي دختران و پسران جدا شده و بايد از درب ديگري وارد
بشويم. در ضمن
پسران ديگر اجازه ندارند پيراهن آستين كوتاه بپوشند. همه خيلي عصباني
شده بوديم. فكر كرديم اينها هم بلاي جان ما هستند و هم احمقند.
چون حالا درب ورودي
را جدا
ميكنيد، توي راهروها كه بهم ميرسيم. يا سر كلاس كه اگرچه رديف هايمان جداست
اما باز زير يك
سقف هستيم. بهرحال وارد شديم و سر كلاس رفتيم.
ساعت 11 و نيم صبح
دانشجويان دختر و پسر به تعداد زياد توي راهرو
هاي
دانشكده فني يك، جمع شدند. همه يكصدا شعار ميدادند: حراست حيا كن، دانشگاه
را
رها كن. دانشجو را
رها كن. دانشجويان كه خيلي خشمگين بودند شروع به شكستن در و
پنجره كردند. نيروهاي حراست كه وحشت زده شده بودند خود را كنار
كشيده و مشغول
شناسايي
فعالين بودند. رئيس حراست جلو آمد و به بچه ها گفت: خراب كنيد. بعدا هزينه
اش را خودتان
خواهيد پرداخت. اين حرف همه ما را بيشتر عصباني كرد. همه او را هو
كردند و شروع به كندن چراغ مهتابي ها كردند. از آنجايي كه سقف
هاي كاذب كار گذاشته
شده همراه
با اينكار سقف راهرو فرو ريخت. دانشجويان سطلهاي آشغال را بلند كرده و
بطرف نيروهاي
حراست پرتاب ميكردند. و شيشه هاي بزرگ را خرد ميكردند. كولرهاي آبي از
جا كنده شد و آب از همه جا سرازير شد. چيزي جلو دار بچه ها
نبود. وقتي مدير مسئول
آن بخش جلو
آمد تا دانشجو ها را آرام كند، او را بعقب هل داده و دفتر او را درب و
داغان كردند. فقط
صداي خرد شدن شيشه ها و شعار حراست حيا كن، دانشگاه را رها كن،
بگوش ميرسيد.
دختران دانشجو
بسيار فعال بودند و پسران و دختران همصدا شعار
ميدادند و
به سمت نيروهاي حراست حمله ميكردند. براي برخي از دانشجويان كه در
اعتراضات دانشجويي
كوي دانشگاه در چند سال پيش شركت داشتند، اين صحنه ها آن مبارزه
را تداعي ميكرد و حالت نشاط و شادابي زيادي بوجود آمده بود.
امروز دانشگاه
تعطيل شد و بسرعت به سر و سامان دادن خرابي هاي
وارد شده
مشغول شدند تا كسي نفهمد امروز در دانشگاه چه غلغله اي بپا بوده. حتما
سراغ بر و بچه هاي
فعال خواهند رفت. كه در صورتي كه اتفاقي براي آنها بيفتد بايد
كاري كنيم. |